Rozdział 23.

Udostępniamy kolejny rozdział. Chciałyśmy też wyjaśnić, że na naszym blogu czas płynie inaczej (u nich jest już zima x D) Mamy nadzieję, że będzie się podobać. Czekamy na komentarze i pytania. Miłego czytania! ; **

-Chciałam złożyć Natalii życzenia, która w ndz. ma urodziny. Wszystkiego naj. Ola♥

-Dzięki + Białe lamy, Pacia i Ola widzimy się w sobotę. Natalia♥

Wiktoria

Weekend. O tak to jest to. Obudziłam się o godzinie, która mi pasowała. Wstałam z łóżka i zaspana udałam się na dół, do kuchni. Szłam, ziewałam, nie zauważyłam futryny i boom. Weszłam w nią. Ałaaa!

-Cholera jasna! Co za głąb postawił tu tą futrynę!?- przeklinałam pod nosem wchodząc do kuchni.

-Ja ci dam cholerę jasną. Co to w ogóle za słownictwo?!- pouczyła mnie mama.

-Ale mamo to nie moja wina! Szłam sobie jak normalny, nic niewinny człowiek, a ta tu- wskazałam na futrynę- mnie zaatakowała. Pewnie jeszcze będę mieć siniaka!

Mama pokręciła głową.

-Rozumiem, że ona zaatakowała cię tak jak ostatnio ta szafa?- zapytała wskazując na mebel, w który ostatnio weszłam.

-No dokładnie- odpowiedziałam i usiadłam przy stole.

Po chwili mama podała mi gotowe śniadanie.

-Jedziemy dzisiaj do ciotki Eweliny, a potem wstąpimy do babci- odezwał się tata wchodząc do kuchni.

-Ja nie jadę- poinformowałam ich.

-A to niby dlaczego?- zapytał.

-Proste. Jest 19 grudnia, a Karolina ma urodziny i jeszcze mam do was taką małą prośbę. . .

Rodzice czekali, ze znudzonymi minami na twarzy aż powiem czego chcę.

-Czy mogłabym zorganizować tu niewielką imprezę?

-20 osób- odparła mama.

-30?

-25- negocjowała.

Kurka twarda z niej zawodniczka.

-35?

-30.

-Stoi- odparłam i pobiegłam do pokoju po telefon żeby wszystkich poinformować.

Karolina

Dzisiaj 20 grudnia- moje urodziny. Właśnie idę do Wiktorii, bo wczoraj zadzwoniła z informacją, że imprezę robimy u niej, bo chata wolna. Mi to pasi. Przynajmniej nie muszę prosić o zgodę na imprezę rodziców, których wiecznie nie ma. . .Kulturalnie zapukałam, lecz nie chciało mi się czekać aż Starska ruszy łaskawie dupę i otworzy drzwi. Standardowo, więc samowolka i sobie weszłam.

-Dzień dobry!- krzyknęłam.

-Nie ma nikogo w domu!- okrzyknęła Wiki, schodząca po schodach.

-Wiem, ale przezorny zawsze ubezpieczony. . . 

-Boże ty i te twoje wywody życiowe- zaśmiała się.

Strój Łukasza.

Martyna

Ubrałam się i zeszłam na dół otworzyć drzwi. Moim oczom ukazał się Łukasz. 

-Witam piękną panią- przywitał się.

-Witam pana generała prawą ręką jak pedała.

-Nie jestem pedałem- zaprzeczył z uśmiechem.

-Chciałeś nie chciałeś pedałem zostałeś- powiedziałam, lecz po chwili zorientowałam się, że to tekst Eryka.

Kurwa, kurwa, kurwa! Idioto wypad z mojej głowy! Natychmiast! Teraz! Mam nadzieję, że jego też ktoś kiedyś tak zrani, równie mocno jak on mnie.

-Wszystko się kiedyś kończy, ból także- przerwał ciszę Łukasz.

Popatrzyłam na niego jak na idiotę, którym z resztą był.

-Maziarz, jeszcze się porządnie nie najebałeś, a już zapodajesz niezłe teksty.

-No, bo czytałem taką książke. . .-mówił.

Popatrzyłam na miną, która mówiła "WTF?! Ty czytałeś!?"

-No dobra nie czytałem, ale gdzieś to słyszałem. . . 

-Dobra gówno mnie to obchodzi. Dzięki za pocieszenie, a teraz spadajmy na tą imprezę, bo jesteśmy spóźnieni. 

*   *   *

Strój Eryka.

Już przed wejściem było słuchać muzykę. Wchodząc do domu pełnego nastolatków, zuważyliśmy Dawida, który robił dzisiaj za DJ. Rany ona zaprosiła chyba pół szkoły. W tłumie zgubiłam gdzieś Łukasza, dziewczyn też jeszcze nie widziałam, więc siadłam sobie na kanapie. Obserwowałam tańczących i nie zauważyłam, że ktoś się do mnie dosiadł.

-Hej kochanie.

-Spierdalaj- odpowiedziałam kiedy zobaczyłam Eryka.

-Oo co tak ostro?- zapytał.

-No cóż, tylko dla jednej osoby w ciągu dnia mogę być miła. Niestety to nie jest twój dzień, dupku.- odpowiedziałam i byłam z siebie dumna.

-Zatańczymy?- zapytał słysząc zmieniającą się piosenkę.

-Chętnie, ale nie z tobą- odparłam.

-Ja do ciebie grzecznie. Płaszczę się jak jakaś ciota, a ty dalej grasz niedostępną, zimną sukę.- powiedział.

Kurwa. Zabolało.

-Mogę być suką, byle nie twoją frajerze!- szybko odparłam żeby nie było widać, że mnie zabolało.

-Idiotka!

-Debil!

-Szmata!

-Sukinsyn!

-Kocham cię!- odparł.

Ja ciebie też, ja ciebie też myślałam, lecz nie powiedziałam tego głośno, ponieważ stwierdziłam, że od dziś będę piękniejsza i zauważy ile stracił!

-Nie życzę ci źle, wiesz bo to nie ładnie. Chciałabym tylko żebyś nie dostał tego czego najbardziej pragniesz.- powiedziałam i wstałam, zauważając Łukasza.

-Kurwa jak ja chcę ciebie! Tylko ciebie! Ty jesteś najważniejsza. Ile razy mam to powtarzać?- zapytał z miną pobitego psa.

-Do usranej śmierci, kurwa- powiedziałam i odeszłam.

Podchodząc do Łukasza trzymającego drinki przykleiłam sztuczny uśmiech na twarz. Wypiliśmy napoje i poszliśmy tańczyć do piosenki, która została dedykowana Łukaszowi.

Gabriel

Karolina i Wiktoria właśnie szły w naszą stronę. Mateusz od razu na widok swojej dziewczyny roześmiał się. Jezuuu, dali by sobie spokój z byciem słodziuteńką parą. "Buzi, buzi, cmok, cmok" Aż się rzygać chce! Mimowolnie spojrzałem na Wiktorię. . .No trzeba jej przyznać, że wyglądała świetnie.

-Cześć chłopaki!- krzyknęła Karolina i rzuciła się w objęcia Mateuszowi.

Wiktoria uśmiechnęła się do mnie. . .Pewnie jest pijana, pomyślałem. Na trzeźwo to chyba próbowałaby mnie udusić. Nie widzieliśmy się od tej akcji w kinie, więc nie wiedziałem czego się spodziewać.

-Chcesz zatańczyć?- zapytała.

Szczena mi opadła. Chyba nie tylko mi. Łukasz i Dawid patrzyli na nią jakby poskradała zmysły. Eryk za to już był pijany i tylko się śmiał gadając sam do siebie. Już miałem powiedzieć, że. . . 

-Nie on nie chce zatańczyć- uprzedziła mnie Klaudia, która nagle pojawiła się koło mnie.

Posłała Wiktorii wyzywające spojrzenie. Szatynka chyba jednak nic sobie z tego nie robiła.

-Nie to nie. Dawid idziesz?-zapytała.

-Jeszcze pytasz?- zakpił.

Poszli tańczyć. Świetnie się ze sobą bawili. 

-Łukasz?- zapytała Klaudia.

-Hmmm?- zapytał zdezorientowany, bo właśnie próbował porozumieć się z Erykiem.

Zaznaczam, że nie wyszło mu to.

-Może dotrzymasz towarzystwa Martynie?- zaproponowała.

Nie wiem co zrobił Łukasz, ponieważ oboje zniknęliśmy w tłumie tańczących.

*   *   *

Po kilku kawałkach zapodanych przez Dawida siedziałem przy barze. Stwierdziłem, że daruję sobie dzisiaj alkohol, bo musi być ktoś trzeźwy.

-Nie pijesz?- zapytał Mateusz.

-Ja dzisiaj prowadzę.- odpowiedziałem.

-Ta chyba hulajnogę, bo autem daleko nie zajedziesz, ponieważ mieszkasz na przeciwko.

W tłumie zauważyłem Klaudię, która zażarcie dyskutowała o czymś z Zuzą. Z Zuzą? A to co tu kurwa robi? Mateusz zauważył moje zdziwienie. 

-Ohohoho stary, ale z ciebie szczęściarz. Twoja ex gada z twoją obecną dziewczyną. No nie pogada. . .

-Właśnie widzę- odparłem.

-Ciekawe o czym rozmawiają?- zastanawiał się głośno Mateusz.

-Szczerze? Jebie mnie to.- odpowiedziałem.

Znalazłem w tłumie Wiktorię, która tańczyła ze swoim fagasem Fabiankiem. Ten ciota trzyma te swoje łapy zdecydowanie za nisko! Boże jak ja go nie cierpię! 

*   *   *

Impreza dobiegła końca. Wszyscy już zbierali się do domu. Mateusz miał odprowadzić frajera Fabiana, który opił się jak świnia. Na rycerzyka to on się jednak nie nadaje. . .W domu zostałem z Wiktorią. Właśnie gdzie ona jest? Wszedłem do salonu i zacząłem się śmiać, jak głupi.

-Umm księżniczko, mogę wiedzieć co ty robisz?- zapytałem Wiktorii leżącej na ziemi.

-Oczywiście, bo tu jest tak głęboko, że tylko ryba głębinowa może się tu zagłębić. . .

Mimowolnie na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Pijana jest jeszcze słodsza. Podszedłem do niej, ponieważ muszę za transportować ją do pokoju. Szybkim ruchem podniosłem ją z ziemi i szatynka znalazła się na moich rękach. Wchodziłem z nią po schodach, kierując się w stronę pokoju.

-Dlaczego niesiesz mnie jak małe dziecko?- zapytała.

-Bo teraz tak się właśnie zachowujesz skarbie!

-Wcale, że nie! Dlaczego ten pokój się kręci?

-Hmmm. . .bo widzisz to jest inwazja kosmitów i. . .

-Kosmici? Może i pokój się kręci, ale w kosmitów nie wierzę- mówiła sennym głosem

-Dobrze, dobrze. . .śpij- rozkazałem jej.

Stałem już przed jej pokojem. Pchnąłem butem drzwi, wszedłem i położyłem ją do łóżka, a sam usiadłem na kanapie. Byłem już trochę zmęczony i usnąłem.